Korekta wysokości anteny – jak poprawić złą wysokość anteny

Czasem podczas pomiarów może się zdarzyć, iż zapomnimy o wprowadzeniu poprawnej wysokości tyczki (anteny), co spowoduje wykonanie pomiaru w oparciu o starszą,ale nieprawidłową z punktu widzenia rzeczywistości wartość.

Co prawda w aplikacji możemy zmienić wysokość anteny lub tyczki, ale nie wpływa ona na współrzędne – jest to tylko informacja trafiająca do raportu. Aby móc dokonać pełnej korekty należałoby wprowadzić zmiany w zakresie wysokości punktu, a co za tym idzie – przeliczyć również wysokości WGS84, współrzędne kartezjańskie oraz przyrosty bazowe. Sporo roboty.

W Raportach możemy poradzić sobie z tym na wiele sposobów:

Sposób I – jak błyskawica, czyli z automatu

Ten sposób pozwala na przerobienie większej ilości punktów i w zasadzie jest zalecany przy rozwiązaniu problemu korekty wysokości tyczki.
Do tego celu należy posiadać program w wersji co najmniej 1.33. W tej wersji bowiem dodano taką małą przydatną funkcję nazwaną Popraw wysokość anteny.

Funkcja ta może być użyta w odniesieniu do wielu zaznaczonych punktów. Tak więc, jeśli chcemy dokonać korekty, zaznaczamy punkty, co do których wiemy, iż podczas pomiaru były ustalone przy żądanej wysokości anteny. Po zaznaczeniu wybieramy z menu następującą pozycję:

popraw-wysokosc-anteny

Po jej wybraniu zostanie wyświetlone okno, w którym wpisujemy poprawną wysokość anteny.

nowa-wysokosc-antenyPo wciśnięciu Akceptuj nastąpi automatyczne przeliczenie każdego punktu, łącznie z obliczeniami pochodnymi. Na koniec zostanie ustawiona prawidłowa wysokość anteny i otrzymamy informacji o zakończeniu i ilości przetworzonych punktów. To wszystko 🙂

Sposób II – na matematyka, sposób pół-automatyczny

Ten sposób pozwala na przerobienie większej ilości punktów i wykorzystuje funkcję korekty wg przyrostów. Trzeba jednak będzie trochę policzyć po drodze.

Użycie jest podobne jak w poprzednim przypadku – najpierw zaznaczamy żądane punkty, a następnie wywołujemy funkcję Nadaj przyrosty współrzędnym lokalnym:

nadaj-przyrosty

W oknie wpisujemy przyrost (różnicę pomiędzy dotychczasową wysokością anteny, a żądaną wartością).

recznie-zmien-wysokosc-przez-przyrostGeneralnie zasada jest taka:

  • jeśli „stara” wysokość anteny była mniejsza (np. 2.0), a prawdziwa była większa (np. 2.2) wpisujemy różnicę 0,2 ze znakiem ujemnym (jak na obrazku)
  • jeśli „stara” wysokość anteny była większa (np. 2.2), a prawdziwa była mniejsza (np. 2.0) wpisujemy różnicę 0,2 bez znaku

Po wciśnięciu Akceptuj zmiana zostanie wprowadzona i otrzymamy informację o ilości przetworzonych punktów.

Sposób III – na matematyka, sposób ręczny

To sposób trochę bardziej uciążliwy, bo pozwala na zmianę jedynie jednego punktu naraz. Opiera się na powyższej zasadzie ręcznego wprowadzania przyrostu, ale w oknie edycji punktu.

Tak więc wywołujemy okno edycji współrzędnych dla danej pikiety (np. dwuklikiem):

okno-edycji-1

Interesuje nas pole wysokości lokalnej z kontrolera. Bierzemy tę wartość, sprawdzamy wysokość anteny i wykonujemy ręczne obliczenie, np:

  • Hant=dotychczasowa wysokość anteny: 2,00 m
  • Hant’=żądana wysokość anteny: 2,20 m
  • H=dotychczasowa wysokość lokalna: 146,633 m
  • H’=nowa wysokość lokalna = H+Hant-Hant’ = 146,633 + 2,00 – 2,20 = 146,433

Obliczoną wysokość wpisujemy do okna:

przelicz-wektory

Następnie wciskamy przycisk Przelicz WGS+ECEF+wektory. Teraz przechodzimy do zakładki Warunki pomiaru:

edycja-ant-2

i wpisujemy prawidłową wysokość anteny:

edycja-ant-3

a następnie wciskamy Zmień, aby zaakceptować zmiany.

Jak widać ten sposób jest najbardziej uciążliwy, ale także nie pozbawiony niebezpieczeństw. Gdy w kontrolerze ustawiana była inna geoida niż ta, którą można ustawić w programie (Kronsztad 86, Amsterdam), wówczas może nastąpić problem ze spójnością współrzędnych – program przeliczy je wg zadanej geoidy (np. K 86), a pozostałe punkty mamy przecież wg innej geoidy.Bierze się to stąd, iż tutaj ustawiamy wartość bezwzględną wysokości, podczas gdy w poprzednich metodach aplikacja stosowała jedynie przyrost do wysokości.

Stąd też bezpieczniej i zalecane jest użyć metody I lub II, operują one bowiem na dodawaniu przyrostów do współrzędnych i nie dokonują przeliczenia geoidy przy ustawianiu.

Ważna uwaga! Jeśli korzystamy z metod przeliczeń tyczka/antena, należy sprawdzić czy w module Tabeli w sekcji Pola opisowe, wysokość centrum fazowego L1 jest określona i właściwa dla danego odbiornika. Niestety w przypadku niektórych formatów danych dane te nie są dostarczane (jest np. tylko wysokość tyczki lub anteny), w związku z tym należy je ustawić ręcznie, aby przeliczenie było prawidłowe.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *